VAR-YOK ÜSTÜ BİR İMANIM VAR

Þimdi baþýmý alýp gidesim var
Uzak yerlere
Kuytularda
Kurþunlar içinde ölesim var
Namlunun fotojenik yüzüne gülümseyerek
Bir kaç göz kýrpýnýþýnýn ardýndan aðlayasým var
Suskun,buz tutmuþ sokaklarda
Bir kaç sokak lambasýnýn
Nahoþ ahenginde
Fýrtýnalarýmý dindirecek
Bir tabancanýn patlama sesine ihtiyacým var
Rüzgarýna karþý durduðum þehrimde
Sýrtýmda ki hançerleri çýkaracak bir çift ele muhtaç
Uyumak için gözlerimi kapatasým var
Biliyorum
Konuþursam nefesim yetmez
Susarsam dudaklarým çatlar
Hangi ceset beni anlar
Bu sessiz çýðlýklarýn arasýnda
Yitip gidesim var
Mesela;
Kaldýrýmlarýn üzerinde yarý uyur yatan çocuklarým var
Köprü altlarýnda satýlýða çýkan kadýnlarým
Üzerine taþýyamayacaðý yüklerin çýktýðý kýzlarým
Suçum var
Ve cezam
Her þeye raðmen
Ellerimi bu kirli suda yýkamaktan baþka çarem yok
Nefesimi ciðerlerime hapseden
Gözlerimi yaþartan
Yüreðimi durduran o bakýþlardan baþka
Sýðýnacak limaným yok
Yinede bir umut
Ve bir çok
Yasa dýþý hayalim var
Evet !
Tutuklayýn beni
Kanunlarýnýza baþ kaldýrýyorum
Hayalcilikle suçlayýn beni
Sizin iðrenç gerçeklerinize baþ kaldýrýyorum

Evet,evet
Bu akþam
Bir isyanýn eþiðinde
Son bir bakýþ saldýktan sonra
Tetiði çekesim var
Ve kan
Ve ölüm
Ve mutlu yarýnlara
Benim,benden çok imaným var...

Yusuf Kafkas


Sosyal Medyada Paylaşın: