Billûr’i hoþ gecenin, sabahýna vurgunam
Geceden galma mýyam, niye böyle yorgunam?
Feleð’in çemberine, geçmiþime dargýnam
Hoþ sadâ’ya kalkýþan, kubbede sal taþam men
Men diyerem, men menem, sen sen de misen gönül?
Men sene gel diyirem, sen gelmiyirsen gönül
Ahir zaman’a galmýþ, günahý çok gul’um men
Nice hülyaya dalmýþ, bülbül’ü yok gül’üm men
Kuþlarýn tünediði, yapraðý yok dal’ým men
El veda’ya çýrpýnan, cephede yoldaþ’ým men
Alem ile savaþtým, cephede er idim men
Aleme savaþ açtým, bir sözde eridim men
Geldiðim bu meydanda, er gibi durmalýyam
Haksýzlýða susmayýp, yumruðu vurmalýyam
Gönül gözünü açýp, þerleri görmeliyem
Ol Hüda’ya yalvaran, cübbede bir baþ’ým men
Fani olan dünyada, görünmez noktayým men
Sonu gelen rüyada, yürüyen tahtayým men
Özlü kelâm edersin, dinlediðin ar mýdýr?
Niye elem edersin, anladýðýn var mýdýr?
Varýp selam edersin, ünlediðin yar mýdýr?
Her nida’ya gel diyen, vakfede haldaþ’ým men
Yol boyunca inleyen, kervanda yoldaþým men
Meni su söndüremez, yanar bir ataþým men
Selim Adým