Yaðmur ne zaman seviþmeye kalksa bu þehirle
Kulaklarýmda patlayan ýslýk sesiyle uyanýrým
Þehir ve yaðmur, fýrsat kollayan aþk-ý taze
Kopar kýzýl kýyamet
Öfkemin dizginlerine asýlý kalýrým
Kýskançlýk mý bunun adý?
Sarý zambaklar belirir solgun yüzümde
Sahi; Hangi çiçekti senin toplamak istediðin
Anýmsayamadým…
Hangi renkti en çok sevdiðin?
Yaðmur ne zaman seviþmeye kalksa bu þehirle
Açýlýr ruhumda izbe boþluklar
Seller yürür içimde
Su çürür…
Boðulur gizlediðim derin hatýralar
Çekilir perdeler sýký sýkýya
Anlamsýz…
Çocuksu…
Sis çöker odaya, duvarda belirir puslu gözlerin
Kesilir yaðmur, döner gün.
Yýkýk umutlara, nasihat olur
Yarýya çekilmiþ, maðrur resmin
Devrim Tülay
15.11.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.