Acı Yüklü Trenler Geçer Zaman Eğrilerinden

’Ay çapaklanmýþ!
’Bugün masumiyetin düðünü;


Önü alýnamaz bir servettir zaman
Aþk yelkenlenir hal bilmeden
Telaþlarý kuþ misalidir
Dönerek söner
Yürekten
Acý...


Kalpsiz eðriler düþer sözlere
Biri niyetini bozar kuzguni
Tümden sahiplenir kini
Nefret akan sular
Durulur elbet
Durulur da
Vurulur
Aþk
On
Ýkiden...


Üryan göðündeyim sevgilim
Bir trenin ellerinde ellerim
Acýlarý düðümledi bu ten
Nasýl görmek istersen
Öyle dönerim sana
Avuç dolusu sevda
Kýt kanaat emek
Ýki dirhem
Servetim
Busen...


Bu yýlan vagonlar
Ýç dolusu zehirle
Tümden kalanlarý
Süpürdü efsun
Eðri bakýþlar
Týkaçladý
Hüznü...


Saðalýr tüm ekinler hazanda
Baþlarýna servet konar
Bir ýrgadýn þarkýsýdýr
Güne meftun sarý kýz
Baþaklarda olgun yüz
Savrulur etekleri
Esriktir þiir
Açtýr söze
Dilden...

Haydin bre bu düðün son söze kilitlendi acý süzen
Vagonlardan kimliksiz eðriler düþer ölü kuþlara...

27.01.2011

Çok teþekkür ederim Edebiyat defteri yönetimine ve beni þiir yolculuðunda yine yalnýz býrakmayan deðerli gönül dostlarýma,sevgilerimle...



Sosyal Medyada Paylaşın: