Sayende

SAYENDE
Daðýna uzandýðým
Boyasý renk vermez güneþim…
Doðarken sabaha
Yamacýma sarkýyordun…
Neden buluþtuðumuz sehere
Bir baþka aynadan
Bakýyorsun…

Sayende
Çoðalan yaðmur taneleri
Eylül kýrýklarýný taþýrken günüme
Çakan þimþek
Titreyen mayýs saçaklarýný
Düþürür gönlüme
Gölgeni siler, süpürür
Bitmeyen…
Aralýk(l)ayým…

Sen
Okyanusunda
Durgun düþlerin
Dokunmazken rengine
Zemheride kalan bir ben
Sobelediðin odakta
Dura dura
Yaþlanmak(t)ayým…

Derken
O sesinin kulaðýma çalan týnýsý
Mevsimlerin satýr aralarýný kapatýp
Zamansýzlýðýna mum yaktý…
Bir umuttu!
Beklediðim…

Sahi!
Düþünüyorum da
Gecelerden döner mi gün yine?
Gündüzün sofrasýnda
Yeþerir mi serap…
Kim bilir?
Belki de…
Þebneme dokunur gibi
Þebnemi okur gibi
Biter mi?
Tutsaklýk ayým…

Sevilay Çartýk
Sosyal Medyada Paylaşın: