GÜLMEDİ ŞU YÜZÜM
Bende þu dünyaya geldim geleli
Gülmedi þu yüzüm gülmedi gitti
Akýl baþta balik, oldu, olalý
Dudaklar tebessüm bilmedi gitti
Huzur getirmedi ne para ne pul
Gurbetten gurbete uzandý hep yol
Þu bedenim Allaha sadýk bir kul
Çok istedim amma olmadý gitti
Yalvardým feleðe dönüp bakmadý
Kader torbasýndan huzur çýkmadý
Aðardý saçlarým, yýllar takmadý
Hiç bir þeye güven kalmadý gitti
Bilmem ki ne idi ellerden farkým
Ne hilafým kaldý ne gizli saklým
Her þeye erdi de, zavallý aklým
Þu düzeni aklým almadý gitti
Hep sýla hasreti çöktü geceme
Aðustos da karlar yaðdý bahçeme
Ne bahar, ne yaz ortak dýr acýma
Bedenim mutluluk bulmadý gitti
Necati’yim koþtum durdum murada
Her gece kâbuslar gördüm rüyada
Huzur bulamadým yalan dünyada
Gülmedi þu yüzüm gülmedi gitti
Necati KEÇELÝ
ÝZMÝR 15.11.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.