dün
güneþ gözlerinde doðuyordu
senli sabahlara
ve gözlerin daðýtýyordu kederleri
korkuyordum bazen
açýnca düþeceðim diye
kirpiklerine tutunuyordum
avuçlarýnda sevginin bereketini taþýyordun
yüreðime ekip büyüttüðün
en karanlýk yerinde düþlerimin
çýkýp gelirdin aydýnlýðýný getirirdin
neþe ve kederde evim
senin kollarýndaydý
bugün
yalnýzlýða yürüyor bu sevda
zamansýz yaðmurlar yaðýyor
sensizlik düþüyor her bir damlada
kokunu getirmiyor rüzgarlar
kendine saklýyor
yarýn
hoþçakal herþeyim derken sana
anladým ki
fýrtýnalarda savrulan
hüzünlü bir yaprak olacaðým...
23/09/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.