Diyorsun ki; ’’Elbet bir gün’’ O bir gün ne zaman gelecek cancaðýzým? Hangi takvimin hiç kop/a/mayan yapraðýna zincirledin o günü? Ve ben hangi masalýn baþ kahramanýyým ki; Gözyaþlarým hiç dinmiyor?
Olmadý be cancaðýzým, Sensiz hiçbirþey tam olmadý. Gözlerimde hayalin asýlý kaldý, Tutmak istedim ellerinden olmadý.
Mutlu musun böyle? içimdeki seni kahpece öldürdün. En sus yanýmla; Yüreklere hançer mýsralarýmý gönderirken sana, Bir kaç kýrýk dökük anýdýr tabutunu omuzlayan.
Þimdi bir adam düþün; Hiç bilmediði bir þehirde, Herhangi bir otobüs duraðýna sýrtýný dayamýþ, Etrafýna boþ ve bir o kadar ürkek gözlerle bakan. O gözler ki; bir daha hiç gül/e/meyecek olan. O gözler ki; içimdeki senin katiline hala aðlayan.
Artýk yüreðimdeki ev sahipliðin sona erdi, Sana ait hiç bir anýmý saklayamadan. Sinsice bir pusuya düþürülmüþ gibi, Hiç ummadýðým anda bir mayýna basmýþ gibi, Paramparça ettin beni...
Derin bir sessizlik hakim, Ölenin ardýndan aðýt yakýlýrdý oysa. Ben öldüm yokluðunda, kimseler bilmedi. Hani hep yanýmda olacaktýn cancaðýzým? Bak! Azrail son nefesimi sensiz aldý.
Sessiz Peri Sosyal Medyada Paylaşın:
Sessiz Peri (S.Yılmaz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.