Þu biçare gönlümde, bende kalp taþýyorum
Adým Leyla’ya çýktý, ümitlerimi yýkma
Sensin canda her nefes, bir seni yaþýyorum
Hasretimi dinlerken ne olur benden býkma
Hayâl iklimlerinde, muhayyâlem þaþýyor
Izdýrap çemberine, gömülmüþ tek ölüyüm
Gözden uzak olsan da, gönlüm daðlar aþýyor
Sevdan vurdu kalbimi, sanki Sina çölüyüm
Düþtüm girdâp içine, yankýlanan ses deðil
Duyarsan çýðlýðýmý tut ellerimden kaldýr
Sinemi yakan aþkýn, geçici heves deðil
Sanma ki yazdýklarým çok eski bir masaldýr
Ne gelen var, ne giden, ne de halimi soran
Bekliyorum yolunu gelip bassan baðrýna
Özlemim þaha kalktý, esiyor deli boran
Gel! Çaðrýma kulak ver belki çýkmam yarýna
Ömür sona yaklaþtý, baðrýmdaki ah-u zâr
Kaçmak istediðim yer dað mý yoksa ova mý?
Anladým anlatamam çekilecek çilem var
Toprak altýna kurdum özlediðim yuvamý
Âsûde’ce aþkýmý yalnýzca sen bilensin
Seni sensiz yaþarken, ruhum alev saçýyor
Bendeki saklý aþkýn mýzrak gibi bilensin
Aklým firar ederken, gölgem benden kaçýyor
Fatma Pýnarbaþý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.