Çöktüðünde hasretin kesiyor nefesimi Oturup aðladýðým belki de bu nedenle. Baðrýnda yaþayarak almadým hevesimi Geleceðim Trabzon, daha diri bedenle...
Gökte uçan kuþlarý yanýma çaðýrarak Tüm dikenli telleri etrafýmdan kýrarak Arþý titreten sesle topyekün baðýrarak Geleceðim Trabzon, senden çekip gidenle...
Yedi tepeli kente intizar býrakarak Ýçinde ziyan olan yýllarýmý yakarak Benden geri kalana son kez dönüp bakarak Geleceðim Trabzon, artýk olup bitenle...
Sensiz geçen günleri alnýndan vuracaðým Öperek topraðýný ayakta duracaðým Beni mecbur edene bir hesap soracaðým Geleceðim Trabzon, sendeki eski benle...
Mesafeyi kýsaltýp yüce daðlar aþarým Daðlarýnda dinlenip sahilinde koþarým Ömür tükenmiþ olsa, bir gün sende yaþarým Geleceðim Trabzon, belki beyaz kefenle...
Ayser ÖZBAKIR Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.