Kýyýlar yitirmiþ yeþilini karadenizimin gökyüzünün mavisi hüzünlü yollara uzanmýþ savruluyor yaprak ölüleri bizi býrakýp giden sevdiklerimiz gibi kýþ yaðmurlarý yaðýyor samsunuma bazen usul usul bazen deli dolu soðuk bir rüzgar savuruyor saçlarýmý kýþ güneþi sýlýyor bazen dallara gündüzün son ýþýklarý yansýyor kara denize bir gemi yanaþýyor limana dalga kýran ötesinde azýyor dalgalar yollara düþüyor yine kahýr herkesin kaldýrýmlarýný arþýnladýðý mecidiye caddesine dalýyorum kar taneleri þaçlarýmda eriyor bir bir yüreðime deðiyor yarin bakýþlarý içim üþüyor bir kez daha gizleniyorum kendi yüreðime kentimin caddelerinde sýcak bir yer arýyorum baþlýyorum yine yazmaya yapayalnýz ömrüm senden özür diliyorum ,,,,,,,,YUNUS,,,,,,,,, Sosyal Medyada Paylaşın:
GURBET KUŞLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.