sen yoksun diye
her yer karanlýk
her bakýþ kör nokta
sen yoksun diye
güneþ gözyaþýyla doðuyor
baharlara yeþil uðramýyor
yaþamak anlamsýz cümle
yazýlýyor açýlmamýþ beyaz sayfalarýn ortasýna
sen yoksun diye
bir bir kýrýlýyor kanadý güvercinlerin
uçamýyor özgürlüðe uçurtmalar
yarým kalýyor hayaller
gecenin yalnýzlýk koynunda
sen yoksun diye
her þarký hüznü mýrýldýyor
ve her nefes alýþ veriþ yutkunlukla bitiyor