Bereket ellerindi, ben yokluða alýþtým, Tatlý bana uzaktý, zehir aþla ýslandým, Hep iyilik istedim, hiç durmadan çalýþtým, Baþýma nahak yere inen taþla uslandým.
Doyurdum garip diye insanlarýn açýný, Elin baðýrsaðýndan inen dýþla ýslandým, Belalardan kurtardým hep ellerin kýçýný, Bana layýk görülen sahte baçla uslandým.
Bir ahu göz yüzünden kaybettim de fendimi, Dizeleri yazdýran bir araçla ýslandým, Yalan sözlere kandým, adam sandým kendimi, Baþýma koyduðun bu ateþ taçla uslandým.
Ellere rahmet yaðdý, ben doluya tutuldum, Ne bahar, yaz bilmedim, yaðan kýþla ýslandým, Mutluluk uzak düþtü, gariplere katýldým, Yenilgilerle geçen bir savaþla uslandým.
13.Kasým.2011 12.35
Ahmet ÝDRÝSOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.