GÖNÜL.

Bal kaymaktan tatlý senin sohbetin
Hayli bekler oldum eþimi gönül,
Her kelâmýn bana Hakk’ýn nimetin
Bilmedim yazýmý kýþýmý gönül!

Sen saraylardasýn ben viranede
Medet umulmazký kalmýþ ezelde
Gönlüm olmadýki baþka güzelde
Ahd ederek vurdum döþüne gönül

Bülbül olup ötem savda bagýnda
Bin cefa çekmiþtim senin yolunda
Sarýlýp kalsamda gülüm kolunda
Çok kez düþmüþ idim peþine gönül

Sevdanýn yumagý incedýr kýldan
Hiç hayýr gelýrmi hal bilmez yardan
Bir selamýn getir o nazlý yardan
Çözülmez imlege diþine gönül

Aþkýndan sarhoþum biçare halým
Nice çilelem var bilmez ahvalým
Mecnun gibi onca çöller dolaþdým
Hayelde serapta boþuna gönül

Baksen þu aleme her taraf umman
Yüce dað baþýný sarmýþtý duman
Ferhatý aslýdan yamandýr sevdam
Aslýmý geçtimde taþýna gönül

Özlem denen yara kapanmaz caným
Bedenim haraptý sensin sol yaným
Sensizlik kafmýdýr nasýl dayaným
Hasretin rengini düþüne gönüll

Batýný-m dergahta almýþým ilim
Bedeným kainat kalemdir dilim
Allahým baþýma akýl ver selim
Cennetý alada eþine gönül.... Aþk.ile hü..

Murad-ý Batýn..14,11,2011
Sosyal Medyada Paylaşın: