Özlüyordum bu aralar gerçek bir dost kelamý,
Çünkü; gerçek dostlarda artýk Allah’ýn selamý…
Eskiden biraz daha derinden gelirdi sesin,
Þimdi ise kalbim kadar yakýn bana nefesin…
Dostsuz kalmaksa eðer dünyada en korkunç rüya,
Yeminler olsun bir daha yatmam hiç bir uykuya…
Kusuruma bakmayasýn, ettiysem bir densizlik,
Bilirim, ne kadar zordu þu dünyada sensizlik…
Bende yerin saðlam ve olabildiðince derin,
Þu gariple dost olmakmýþ belki senin kaderin…
Sen, “sen” olduðun sürece bil ki bir de dostun var,
Sen bir kez solduðun zaman bil ki dünya ona dar…
Býrak samimi duygular birbirine koþuþsun,
Ýnsanoðlu bitmeyecek bir dostluðu konuþsun…
Ramazan Gökce