NEFESSSİZ SOLUKSUZ…
Nefessiz soluksuz koþup gitmiþtim,
Acýlar içinde, sanki bitmiþtim.
Bir çare ararken boyun bükmüþtüm,
Biçareye, çare oldu elleri…
Umut dedim düþtüm hemen yollara,
Derman geldi, sanki halsiz kollara.
Cennet bahçesi miydi baktým dallara,
O dallara, bir can verdi dilleri…
Ne zaman arasam kapý kapanmaz,
Bulunduðu yerde, acý yaþanmaz.
Öyle erdemlidir, kibir bulunmaz ,
Þifa veren ellerde, umut gözleri…
Paylaþýr derdini huzur vererek,
Hastayla buluþur, her an gülerek.
Bir merhaba ile selam diyerek,
Derer bahçendeki, solmuþ gülleri…
Dilerim Allah’tan gönlü hoþ olsun,
Batmasýn güneþi, her zaman doðsun.
Nur ile þen olup hanene dolsun,
Aðlamasýn gözler, gülsün yüzleri…
MUSTAFA GÖKGÖZ ( Hasretlik)
08.11.2011 SÜLLER
(Dr. Nurþen AVKAN hanýmefendiye DUALARIMLA…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.