MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Son




Sen bakma
Yollarýn sonsuz gibi göründüðüne
Tanrý Ölüm diye bir sýnýr taþý dikmiþ
Bütün sonsuzluklarýn aksine
...
Bir yol düþünüyorum
Ýniþli çýkýþlý
Kývrým kývrým
Yürüsem
Tanrýnýn huzurunda olacaðým san ki
Yürüsem bahtiyar olacaðým

Yürümek burada hürriyet kadar kutsal
Yürümek yaþamak demek

Kim çekmiþ bu duvarlarý önüme
Bu dev settin mimarý kim
Tel örgülerde neyin nesi
Kim bu nöbet bekleyen asker

Aðrýlý mý
Mehmet mi adý yoksa
Onunda sevdikleri var mý
Sýlayý düþünüyor mu Mehmet
Düþünüyor mu ha düþünüyor mu

O çatýk kaþlar
O Bakýþlar
Aþýp ta yüce daðlarý
Zehra nýn bakýþlarýnda kenetleniyor mu
Seviyor mu ha seviyor mu
...
Yak bir sigara Mehmet
Ýniþli yokuþlu yollarýn hatýrýna Yak bir sigara

Biliyor musun Mehmet
Toprak daha hoþ kokuyor artýk
Çiðdemler açtý mý dýþarýda
Bahar mý geliyor Mehmet
Geliyor mu ha geliyor mu
...
Çözün ayaklarýmý dostlar
Gözümdeki kanlý mendili çözün
Her akþamüstü
Karþý kaldýrýmdaki kadýn
Daha ne kadar dayanýr bu hasrete
Bahar bana hasret
Yol bana hasret
Mahallemin çocuklarý bile
Özlüyor mavi masallarýmý
Anka kuþunu özlüyor

Çözün ayaklarýmý dostlar
Gözümdeki kanlý mendili çözün
...
Al Mehmet
Bu nazar boncuðu kolye senin olsun
Bana nazar deðdi
Sana deðmesin
Ve
Söyle karþý kaldýrýmdaki kadýna
Artýk beklemesin

04.03.1984 Ankara


2.
Bu günlerde
Aðrýlýyým Mehmet
Aðrý senin memleketin
Aðrý benim gönlümün davetsiz misafiri
Sen ve ben aðrýlýyýz Mehmet
Anadan doðma aðrýlýyýz

Sen baþucumda nöbettesin
Ben aðrýlar içinde uykusuzum
‘’Her yer karanlýk ‘’ diye baþlayan þarký
Oyun havasý gibi kalýyor matemim karþýsýnda

Ben aðrýlýyým Mehmet
Ben sancýlýyým


Mektubu geldi mi Zehra nýn
Saçlarýndan bir tutam
Koymuþ mu zarfýn içine
Öptün mü Zehra nýn saçlarýndan Mehmet
-Öptün mü ha-

Anlamýyorsun beni Mehmet Anlamýyorsun
Kör bir dünyaya açmýþsýn gözlerini
Görmüyorsun duymuyorsun bilmiyorsun
Zehra nýn saçlarý ilgilendirmiyor seni
-Gözleri de öyle-
Bahar da ne ki
Çiðdemler ne
Ne bu nazar boncuðu kolye

Öylemi sanýyorsun Mehmet
Öylemi sanýyorsun ey gözünü sevdiðim

Sen bu daðýn eteklerinde büyüde
Nefes alýp veriþini duyma Aðrý nýn
Olacak þey mi bu Mehmet olacak þey mi
Benim çýðlýklarýmý duymadýn hadi neyse
Aðrý daðýnýn hýçkýrýklarýný duymamak
Affedilir þey deðil Mehmet
Affedilir þey deðil

Aðrý daðý
Selam söyle sevdiklerime
Yollara bakýp ta bunlanmasýnlar
De onlara
‘’Ordularla yenilmez bir gayýz var kaným da’’
De onlara
Vazgeçti yenilmekten o adam
Yeniden kuþandý pusatlarýný
Savaþ açtý yeniden yollarýn zulmetine
Dönecek de
Bir þafak vakti
-Gün doðmadan-
Hasretle kavrulan yüreklerin üstüne
Yaðmur olup yaðacak de

Aðrý


3.
Yok be Mehmet
Bir ölümlünün harcý deðil
Susuz topraklara yaðmur olmak
Kaldý ki bizim yüreklerimiz bile
Aðrý nýn yamaçlarý gibi yangýn
Aðrý nýn etekleri gibi kuru

Mavzerim bu günlerde
Ýlk defa aðýr geliyor omuzlarýma
Yokuþlar ilk defa yoruyor beni
Ve eski hýrsýmdan eser yok
Sana benziyorum yavaþ yavaþ

Gocunma Mehmet
Yarasý olanlara benim lafým
Senin suçun deðil
-Vallahi deðil-
Yollarýn bu denli dik oluþu
Ve meyve vermemesi aðaçlarýn

Sen bozkýrýn ortasýnda yalnýz
Ben kaldýrýmlarda kimsesiz
Bu kadarcýk benzeyiþ bile
Yeter bizim kardeþ olmamýza
Ayný kandanýz Mehmet
Soyumuz sopumuz ayný
Ve bizim vatanýmýz bu yerler
Bizim topraðýmýz

Öyleyse ne bu kavga bu hýrgür
Alýp veremediðimiz ne
-Ne bölüþemediðimiz-

Anlayabilsen beni Mehmet
Bir anlayabilsen
Aþýlmaz dað kalmazdý bizim için
Yollar ejder bile olsa
Yenerdik onu Mehmet yenerdik

Ne karþý kaldýrýmdaki kadýn
Tükenip kalýrdý yollarda
Ne yaþ dolardý Zehra nýn gözlerine
Tarlanýn bir ucundan bir ucunu deðil
Kainatýn ta ötesini görmeye çabalardýn
Severdin Mehmet
En az benim sevdiðim kadar severdin
Ve bilirdin ki sonunda
O adam
O nazar boncuðu kolye
O bahar
O çiðdemler
O mavi –Gök mavisi- masallar
Ve çocuklar
O melek yüzlü yetimler
Yüreklere hapsedilmiþ
Hürriyetten baþka bir þey deðiller

03.02.1985 Aðrý


4.

Bitmez diyorlardý bitti iþte
Yarýn sýlaya gidiyorsun Mehmet
-Zehra ya gidiyorsun-

Göreceksin
Eþikte karþýlayacak seni
Gözlerinde gülücüklerin en güzeli
Yanaklarý al al

Yarýn bitiyor bu hasret Mehmet
Gurbetin kahrý bitiyor

Ve gitti Mehmet
Allah a ýsmarladýk bile demeden
Bir cýgara yakýp Mehmet in arkasýndan
O gidiþ i hayal etmek
En azýndan beþ yýlýmýzý
Alýp götürür ömrümüzden

Ben
Beni býraktýðýn yerdeyim Mehmet
Gene voltadayým þu saatler
Gene kürek çekmekteyim sabah a
Gene buz gibi duvarlar
-Buz gibi-


1986 hakkari







Eski bir mahkum, eski bir asker...




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.