tefekkür
“bir uçtan öbür uca uçan kuþlar gibi
öbür yanýna gidiyorum istanbulun
kim olabildi ki istanbulun sahibi
diðer yanýna gidiyorum istanbulun
bir gün öldürüp unutur beni bu þehir
ortasýnda deli akan boðaz bir nehir
sen bendesin ben de sende ölümcül zehir
her gün kanýna giriyorum istanbulun
yerle bir olmuþ o eski kale burçlarý
satýcý seslerine muhtaç yokuþlarý
ak martýlar kargalar bu þehrin kuþlarý
kanat altýna giriyorum istanbulun
soysuz adam keser sokakta kütür kütür
belki benim ihtiyacým olan tefekkür
can yücel olmuþ dilim ana avrat küfür
sülalesine sövüyorum istanbulun
gelmiþi geçmiþi de bilinmez bu þehrin
günahý yok mu yeni yetme kulelerin
kanlý sýrlar saklayan dehlizleri derin
derin sýrrýna eriyorum istanbulun…” 13.11.2011
bayram eser
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.