Soðuk ve rüzgar Ta içimin kepenklerini sallýyor, Kalbimin perdesi yýrtýlacak nerdeyse Acýyor acýyor... Yokluðun yar Böylesine acý Karanlýk üstüme gerildi Derin bir deniz içinde batýðým san ki: Fýrtýnalarý bile duymuyorum, Çöktükçe içim içime Yalýn kayalýk, bir düþ görüyorum.
Nedensizim, Yaprak gibi titriyor ellerim. Kelebek kanatlarým Yalnýz, Fýrtýnaya dayanmaz. Kopmuþ, uçurtmamýn ipi Ben uçmuþum, Çok uzaklara. Her yer Uçurum þimdi.
Toplandým toplandým Bir nokta kadar düþüncem, Paramparça olup zifir içiyorum Zehir zýkkým kelimeler boðazýmdan geçmiyor. Kara kara bulutlar kaplamýþ Nerdeyse kendimi kaybettim Bulamýyorum kalbimin yerini Atan bir þey var Aðýrdan Dayan kalbim dayan.
Ýrkildim. Kan ter içinde Fýrladým. Kâbuslar kaplamýþ üstümü; Anne, Tut ellerimden Bak uyandým Aðlýyor aðlýyorum, ben.
(Kasým 2011 2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.