Terk edilen benim sen neden aðlýyorsun ki? Sevda yangýnlarýnda küle dönen benim, Sen neden savruluyorsun ki? Hasret dalgalarý yüreðime çarpmakta iken, Sen neden kahýrlanýyorsun ki?
‘Ben gidiyorum’dediðin günü hatýrlýyormusun? Sana ‘gitme’ dediðimde Masum tavrýný takýnýp ardýný dönüp gidiþini,
Bir caný, Bir ömrü, Bir sevdalý yüreði katlediþini?
Þimdi aðlama.. Ýnanmýyorum ki.. Yanan ben,küllenen,savrulan ben iken, Sen neden acýyorsun ki?
Bilemezsin býrakýlýp gidilmeleri, Sen giden oldun.. Bilemezsin yanmalarý yýllar boyu yüreðinle, Ben yanan oldum.. Terk edilen benim sen neden aðlýyorsun ki?
Ve ölen, Ve biten, Ben oldum sen daha ne biliyorsun ki?
Belki bir þehrin bir yerlerinde oturmuþ üzülüyorsundur sende.. Belki yüreðin kanýyordur benim gibi.. Bilirim duygusalsýndýr,hassassýndýr.. Belki karanlýk bir köþede sende üzülüyorsundur.. Kimbilir belki de..
Kibrit çöpü yanýþý kadar arada düþünüyorsundur beni.. Bir hazan mevsiminin uzun soluklu bitiþi arasýnda…
Gelmek istiyorsundur geri dönmek, Belkide eski günlerde ki gibi, Kollarýmda ölmek… Ah be sevdam ah!
Ölmek..ölmek..
Bir þehrin bir yerlerinde küçük ölümler yaþýyorsundur.. Yüreðin kanýyordur benim gibi…
Ben mi? Belki de bende bir þehrin sokaklarýnda seni soluyorumdur.. Her önüme gelen sahipsiz gölgelere seni soruyorumdur? Sosyal Medyada Paylaşın:
GURBET KUŞLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.