Karanfil sokak ýssýz, hiç olmadýðý kadar sessiz Ruhum dolanýyor öyle sarhoþçasýna Kediler garip çýðlýklar atýyor arkamdan Yankýlanýyor sesler kulaklarýmý çýnlatýrcasýna.. Ankara’da herþey isyan ediyor Sanki anlamýþ konur sokak ayrýldýðýmýzý En soðuk rüzgarýný yüzüme yüzüme çarpýyor Beddua edercesine keman sesleri yükseliyor gri binalardan Ýçimi derinden cýzlatýyor.. Sanki bir mahþer günündeyim Toplanmýþ herkes bir kiþinin etrafýna Merak bu ya gittim kalabalýklarýn ortasýna Sanki beni anlatýyor aðýz mýzýkasý çalan kimsesiz çocuk Elleri kasýmda soðuktan donmuþ yine çalýyor, beni aðlatýrcasýna... Herþey seni hatýrlatýyor bana bu koca Ankara’da Sukûneti saðlamak zor zihnim bulanýyor Sesin duyuluyor uzaklardan ruhum gidiyor koþarcasýna Dermansýz ayaklarým ise ardýndan bakýyor Yürek yeter feryatlarý ediyor Dön diyor insafsýz kadýn dön Sen bu bedene büyük katliamlar yaptýn.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mtuta Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.