Bilemezsin Be Gülüm
Bir anlýk öfke ile kalbindeki yerimi,
Ne kadar uðraþsan da silemezsin be gülüm.
Menfi tesadüflerle sen benim deðerimi,
Bunca kahrýn ardýnda bilemezsin be gülüm.
Her sitemin ok gibi saplanýrken baðrýma,
Hangi ilaç kâr eder sensiz gönül aðrýma?
Bu gün ses vermiyorsan bu ümitsiz çaðrýma,
Yarýn çok geç olacak gelemezsin be gülüm.
Öfkenden her önüne gelene sararsýn da,
Çatmak için bir sürü bahane ararsýn da,
Beyhude hayal kurar kýlý kýrk yararsýn da,
Bir kalbi iki aþka bölemezsin be gülüm..
Nedamet yüreðini kemirirken ha bire,
Harfler yorgun düþüyor rakamlarda cebire..
Bu yýlgýnlýk ruhunla revan olur kabir’e,
Ýstesen de gülemez, gülemezsin be gülüm,
Kayboldu mu bir kere içinin özgüveni,
Sen hâlâ yaþýyor mu sanýyorsun seveni?
Çoktan noktalanmýþtýr yaþamýn serüveni,
Bir daha istesen de ölemezsin be gülüm!
13.11.2011
Mehmet YAÞ
Þair / Söz yazarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.