Ömür dediğin

Yolumu her zaman huzura doðru
Yönelttim gitmeye çalýþýyorum
Bilemem nereye varýrsa sonu
Gülmeye aðýda alýþýyorum

Bazen kederlenir coþmak isterim
Neþenin peþinden koþmak isterim
Bazen sükut bulur çýkmaz seslerim
Kýsaca zamanla yarýþýyorum

Anýlar köz olur yakar içimi
Ýrdeler dururum bir,bir suçumu
Bazen hiddet ile yolar saçýmý
Sanki ummanlara karýþýyorum

Gözümde perdemdir duygum kelepçe
Varlýðým miadýn doldurmuþ akçe
Nefes alýp vermek bitti erkekçe
Þimdi ben kendimle barýþýyorum

Sarsýlmaz kaleyim tunçtan,demirden
Ömür geçti gitti elli yýl birden
Yarýn ne getirir sonum bilmeden
Bin bir þüphe ile savaþýyorum

Ýz düþtü anlýma çizgiler arttý
Gözüm görmez oldu günüm mü battý
Geçmiþe eyvahým içim kanattý
Bin bir yeni dertle tanýþýyorum

Gün gelir son ümit ýþýðým söner
Söz söylesem yanký yapar,ters döner
Sahte dostlarýmýz ardýmdan güler
Sanmayýn dost,düþman konuþuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: