ayaz...

gözün aydýn olsun ey kuru ayaz,
ey rüzgarýn abisi...
beyaza dokununca yaþanmaz
senden kaçar;canlarýn en dirisi..
þu vakitler var ya,þu vakitler!..
bendeki rüzgârlar,gel-gitler
bizi birer yabancýya benzettiler...
oysa ki aþinaydýk aþinadan öte
sen yakardýn kardeþini kýþkýrtarak
bense yanardým aþina aþina donarak...

hayatýmýn mahfiliydi bir gül-i naz
ömrümün yarýsý...
vuslata erince hasrette yatýlmaz
akýl uçarda hesab edilmez gerisi...
þu hakikatler var ya,þu hakikatler!...
bende dilemma,yardeki himmetler
bir çiðdir, gözden süzülen; ulu orta
ey mahfilim mahvým olma aðlatarak
ayazýna razýyým,kardeþ olma ayrýlarak..
Sosyal Medyada Paylaşın: