Hýçkýrýklar hep son kadehde geliyordu Dudaklarýn baþka dudaklarda olurdu lale Ben boynumdaki ipe bir dügüm daha atýyordum Getirdin peþimden gidecek yerim yoktu Senin o eski sen olmana imkan yoktu Ama inadýndan yapýyordun bunu Ýnadýndandý o hep içip gitmelerin Bense boþaltýgýn kadehleri satýn alýyordum Enayilik ettimi bile bile
Hele o çýkýþýn yokmu kapýdan Gidiyordun ardýna bakmadan Baþkasýnýn olmayý Bir türlü beceremiyordun Belki sen göremiyordun Millet arkandan gülüyordu Bu düþtün hale Sen ise mutlu oldunu zannediyordun Günden güne
Dipsiz bir kuyuya adým atýyordun Seni degil olacagý görüyorum Uykularým yarým kalýrken Yarým kalan aþkýna inat Þeytandan bir gününü daha çalýyorum Kendini kaybettikçe Sevdiklerinide kaybediyorsun Düþüncelerini iþgal edebilmek için Boþalan kadehlerde arýyorum seni
........YUNUS.........
Sosyal Medyada Paylaşın:
GURBET KUŞLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.