Neyleyim

Halden anlamýyor iþveli güzel
Yandýkça büyüyor közü neyleyim
Bir gülüþe tutsak ebed ve ezel
Dile dökülmüyor, sözü neyleyim

O masum duygular geldikçe yâda
Gönül huysuzlaþýr baþlar feryada
Deðil uyanýkken bile rüyada
Yari görmüyorsa, gözü neyleyim

Mekânlar matlaþýp donarken zaman
Her zaman vuslata dönmüyor devran
Ne yapsan nafile kader bu ferman
Tahammülden aciz özü neyleyim

Koptu tutunduðum o aþk denen dal
Serencamlar oldu birer ham hayal
Volkanlara rahmet bu kavuran hal
Okyanustan katre, cüzü neyleyim

Lakin seni sevmek bir ömre deðer
Ozan Hadi’m yine haklýymýþ meðer
Yare giden yollar tutuksa eðer
Yokuþu neyleyim düzü neyleyim

17 Ocak 2009 Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: