Þehrin yalnýz sokaklarýnda arþýnlýyorum.
Sensizlik çekilmiyor.
Arnavut kaldýrýmlarý ve ben.
Evet!!!
Ben diyorum.
Anlýkta olsa yolladýþým kaldýrýmlar..
Gittiðin bu þehirden,gözyaþý ardýnda kalan.
Bardaktan boþalýrcasýna yaðmur .
Sýðýnacak kuytu bekleyiþinde ben.
Sokak lambalarý pusulam ...
Yalnýzlýðýmla sen.
Soluðum kesiliyor,
Dar geliyor ruhum,bedenime.
Yüreðim lodos yimiþ,
Martýlar üþüþüyor üzerime...
Oysa:
Saydamdý sevdam
Kusursuzdun ,terkettiðin yüreðimde.
Dilimde hala senli sözler.
Yokluðun üþütüyor...
Sen kokuyor,
Kokladýðým çiçekler.
Adýný gülmira koydum aþk bahçemin
Sevgim kadar asil,
Ruhum kadar berrak...
Gecenin üç-beþ nöbetlerinde
Özlüyor bu yürek seni
Yalan deðil!!!
Gel be gülüm ,gel gülyüzlüm
Hasretin baðrýmda derin yara
Dinmek bilmeyen acýlarý,
Sýzlatýyor
Körbýçaðýn hoyrat saplanýþlarý...
YALNIZLIK DEÐÝL KORKUM,VARLIÐINLA YALNIZ KALIÞIM TÜM KORKUM...
YAZAN:KADER OYUNCUSU
08/09/2009
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.