Bir cenaze evi yasý bu. Matemin rengi siyah. Bir ölüm yalnýzca ve yalnýz baþýna. Göçük altýnda kalmýþ bu adamýn, Kurtaraný olmayacaðýný bildiði gibi, Her kim gittiyse, Dönmeyeceðini bildiði gibi umutsuzca, Bazý zaman ise yaðmur sonrasý gökkuþaðýný bekler gibi umutlu bir bekleyiþ bu. Kim varsa geride düþünmeden, Öpmeden alnýndan henüz Ve tüm þaraplarý fýçýlardan boþaltýrcasýna damarýmdaki son damla kaný boþaltýp, Ölüme yürümek adým adým…
Az sonra zaman dolacak sevgilim Ve sen tüm fotoðraflarý söküp yerlerinden, Gideceksin..
Zifiri geceler býrakacaksýn bana, Bir de devrik cümleler dudaklarýmda. Gizli öznesiz, Her þey ayan beyan ortada hüzünler yükselecek mýsralarýmdan. Bitiremeyip kadehimi, Alnýmý dayayýp masaya, hýçkýrýklý bir uykuya daha dalacaðým yine. Az sonra zaman dolacak Ve yine yarým býrakýp atacaðýz sigaralarýmýzý sevgili, Týpký yarým kalan bu sevda gibi…
Cihat KIRDAR 10.09.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihatkirdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.