sahilde bir akşam ve zaman ...
gri bir çarþaf gibi
siyaha dönüyor denizde gün
ah keþke der gibi bir iç çekiþ
kayalýklarý vuruyor usul usul
þehir uykulu artýk
gecikmiþ güz akþamý
martýlar sessizliðe arkadaþ bu gece
sahilde yalnýz ölüm serinliði
her nerdeyse orda kalanlardan biriyim ben de
üþüyorum bu sessizlikte
seninle bir zamanlar mýydý
yoksa zaman sensiz mi kalmýþ
gölgelerin oynaþtýðý bu yerde
gülümsüyorsun belli belirsizce
var gibi
tüm yokluðundan sýyrýlarak
hiç söylenmemiþ kelimeler gibi
yalnýzca gözlerin
yine daldýðým hüzünlü kahverengi
bir bahar meltemiydi iþte
baþýmýzda esen seninle
þimdi bu ay ýþýðýnda
yakamozlarda ýþýldayan bir þeyler var senden
nice zamanlar geçti oysa dün gibi hala
içimde ince bir sýzý var
iþte hepsi bu
anlatmasý zor
derinlerde inleyen sessiz bir þarký gibi
susmalý artýk kelimeler
aslýnda gülüm iþin gerçeði
hatýralar yorgunu bu dünyada
her þey bir yalan
ne senden
ne de benden hiç bir iz býrakmadan
geçip gitti iþte zaman ...
sevgimizin aþkýmýzýn üstünden
sene geçti mevsim geçti ay geçti
bu aþkýn bu sevdanýn üstünden
yaðmur geçti dolu geçti kar geçti Mert YÝÐÝTCAN
09 11 2011
beykoz / istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.