kaç kez ölüyorsun bende...! bu sabah gidiþinle, zulüm oldum kendimde, býraktýðýn zarfa gömdüm bu elvadayý,,, puslanmýþ camlarýn gerisin den seyderken..., sisli bir günde, býraktým anýlarýný, pas tutmuþ yüreðimde öldün sen...!
temennilerim varken dilimde, yutkundum senden sonra koy ortasý yalnýzlýk rolü seçtim kendime perde,perde,oynuyorum kendimce, bir meded umuyor, gözlerim, ve dahasý,devasa bir acý oluyor bende,, ama artýk susuyorum, lal oluyorum sana... ve yine ölüyorsun bende....! (m.köse)
Sosyal Medyada Paylaşın:
murtaza___ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.