BEN KENDİMİ UNUTUR OLDUM AŞKINDAN
panik
BEN KENDİMİ UNUTUR OLDUM AŞKINDAN
Ýnsanlar benden çýkan sesleri dinler oldu.
Yüreðimi durduramýyorum.
Kendime neslime sana
Yetiþmek için aþkýnla deliriyorum.
Gidilen yol doðrumudur.
Aþk mýdýr?
Aþkýnýn yanýþý gönlümün kanayýþýmýdýr.
Günler her gecen güne in at sanki
Daha fazla üstüme üstüme geliyor.
Boðuluyorum
Batýyorum sanki sana olan aþkýmdan
Durduramýyorum bu gezlerimdeki yaþý
Ne olursun gül bana diyesim geliyor.
Aþk bu kadar kanatýr mý
Ben duymadým atalarýmdan
Aþkýn bu kadar zor ve çýkýlmaz olduðunu.
Ne senin bana dönesin var
Nede benim gidicek bir yolum
Ben burada ateþinle yanarken
Aðlarken
Dövünürken
Yalnýz yapayalnýz kalýp sana koþup
Sana yetiþip sana sýðýnýrken
Sanýrým sevgili ben sana doyamýyorum
Bu nasýl aþktýr bu aþk
Bu aþk neden beni kanatan bir yaradýr
Sokaklara sýðmýyorum
Sana koþtukça koþasým sana baktýkça bakasým geliyor
Sevgili ateþinde yanýyorum
Ben kendimi unutur oldum.
Artýk bu ateþte bir seni düþünüyorum
Aþkýný anlatamýyorum
Sana yazma sana bakmak
Seni anlamak
Sana koþmak büðülüyor sevgili
Þimdi nerdesin
nefesim
Dudaklarým
Bedenim
Her yaným sen diye
Sen diye yanýyor
Boðuluyorum
Ben artýk kendi kanýmda boðuluyorum
Sýðmýyorum yataklara
Irmaklara göllere
Ovalara
Taþtýkça taþýyorum sevgili ben eriyorum
Ben kendimi unuturdum
Aþkýna koþuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.