yokluða susadým, yalýn yokluk için soyundum bedenimden kurtuldum hiçliðe büründüm insan diye göründüm derviþ gibi süründüm
tek bir yürek yok konaklayacak akýp giden zamanýn tutsaðý günah dolu þehrin geceleri rahmet dolu istanbul seherleri ve rab oldu,hakka vasýl mehdi erleri hak askerleri...
kapýmý aþýndýrýyor hiçler ve nedensiz nedenleri tutunamadý gecelerime uyku seherlerimin yanýndan dahi gecmez kim ister hiçlik ile dostluðu bilinen hiçten bilinmeyen H’içtenliðe firari sevdalar,fifari dünya latayýflar yanýyor yok olan bedende
býraktým yokluðu ellerime savurgan bir sehereyim þimdi karar aldým hiç anlam yüklenmeyeceðim bugün ve de bomboþ olmadan yokta la , senfonilerine bürüneceðim
kaldýrdým içimden tüm bilgileri okumayacaðým tek bir satýr bile varý yoku yoklamadan düþlerimin caddelerinde turlamayacaðým kurban edeceðim bütün duygularýmý koç misali H’içtenliðimle
saklayacaðým ruhumu hiçlik makamýnda üstelik hiç duygusallaþmadan ne kaleme sarýlacaðým ne de kaðýda... hiç anlatmayacaðým dilimi de kullanmadan dertsiz tasasýz yaþayacaðým
boþ sevdalara kanat takmadan yalan ucuþlara hiç baþýmý döndürmedim uðramadým bile sahte dünyalara kapýsýný dahi aralamadým ve ben kimseyi derinden yaralamadým hiç nedenlerle üstünlük dahi taslamadým hiçti birçok þey ezelden halen hiçlerde edeb-i ebeden
hiçtim bu devre dek,yine hiçim bomboþ gönül alemim ve içim yaptým deðerli bir secim basýn üstüme, dokunun içime, gönül köprüsünden Hakka gecin
...........þiirsel......
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edeb-i Şiirsel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.