’Dinlemek kendi yaranýn sesini, her deminde baharýn; yitik bir kentin eskimiþ yüzüne benzer... Topraðý çorak bir kent, umudunu topraða eken; zamansýz yaðmur bekleyen...’ Sosyal Medyada Paylaşın:
keskesor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.