Gardiyan

Gardiyan

Solan bahar gibi koðuþ çok sessiz
Prangalar ýsýtmýyor Gardiyan
Ranzalarda yatýyorum çaresiz
Neden güneþ görünmüyor Gardiyan..


Hasret kalýr bu bedenim þaraba
Beni mutlu eder bir tek merhaba
Burda yaþam benzer sanki seraba
Görüþ günü avutmuyor Gardiyan..


Hasret desen yalnýzlýklar diz boyu
Mavi deniz gökyüzüne gir uyu
Dört mevsimi yaþýyorum gün boyu
Hiç bir ümit görünmüyor Gardiyan..


Bir ýþýk yok gün erkenden aðarmýþ
Bir çift göz var sonsuzluða yalvarmýþ
Usul usul gönüllere yaðarmýþ
Hasret nedir bilirmisin Gardiyan..

Saymadým kaç mevsim geçti üstünden
Sadece þansýma kýzýp küstüm ben
Dertliyim her akþam onun yüzünden
Sevmek nedir bilmezmisin Gardiyan..


Yýllardýr hasretim bir dost sesine
Düþmüþüm acýnýn hep sinesine
Yürekten sevenin bir busesine
Öyle muhtacým ki bilsen Gardiyan..


kaderden kaçarken hep adým adým
Bir ömür kendime hiç acýmadým
Söylenen her yalan sözlere kandým
Yüreðime hüzün çöktü Gardiyan..

Söz : Suat Yýðmatepe
Müzik: Yýlmaz Tatlýses






Sosyal Medyada Paylaşın: