Dost diye inleyen gönül erinin Yerden su çýkaran asasýndayým Sildim izlerini dünya kirinin Geçen zamanlarýn tasasýndayým Aynalarý kýrdým aðlamadýlar, toz ettim zamaný þakaklarýmda Cam kýrýklarýndan kahkaha atan yüz, bu ben deðilim, ben deðilsem kim? Yaþamak denilen aðrýlý iklim, sonunda anladým sanatmýþ meðer Yer, basýp geçtiðim büyük davetkâr; gök, baþlar üstünde sancýlý kilim Bana yepyeni bir adres gösterin, atayým pörsümüþ gömleklerimi Soyunayým dünyayý, giyineyim Karani’nin gül kokan hýrkasýný Ezaný taþýyan elektronlarýn su yeþili gözlerini öpeyim Öpeyimde can balam anlýyayým,nasýlým, nerdeyim; nerde nasýlým? Varmý ki dilimde dili baharýn Yunus heybesinde gülü baharýn Baþýmýn içinde seli baharýn Gözümde çaðlayan damlasýndayým
Daðlaþmýþ zamanlar üstünden aþýp, bütün aþýklarýn girdim içine Som altýn bir rüya koydum gözlere, elimde fener, çýktým gündüzlere Yusuf’un düþtüðü gün öðle vakti kuyuya fýrlattým elemlerimi Bitti, gitti gelmez, gelemez asla; diye düþ kurarken son saat Açtým Bismillâhla kalemlerimi ve dedi ki içimdeki topal at: Kül olup savrulup, tozup gitsem de Kýzgýn saç üstünde yanýp tütsem de Bakmayýn hâlime iflâs etsem de Sevda bankasýnýn kasasýndayým ………Kendimde ölüyüm, diriyim aþka ………Toprak çilehanem, orasý baþka ………Ceylan’ ým düþse de taþ demir köþke ………Gâribin, yetimin duasýndayým
Mustafa Ceylan Sosyal Medyada Paylaşın:
MustafaCeylan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.