Gözlerin ýþýk oldu karanlýk odama, Sözlerin ses, Suskun dünyama... Sen, yumuþacýk yüreðinle, Sen, tatlý tebessümünle, Sen, gerçek dostluðunla, Renk bulaþtýrdýn Siyah beyaz karelerime... Halbu ki, Senin dünyanda tek renk gri iken, Sana ses verecek bir harf duyamazken, Sana ýþýk olacak bir mum alevi bile yokken... Nasýl beceriyorsun, Böyle dost olmayý, Ýnsan olmayý, Hak ettiðin sevgiye bile ulaþamazken...
ertan kalay 07.11.2011 / ardahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ertan kalay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.