Alamancı
Sarý mersedese binip gelirdin.
Ne haldesin þimdi, he Alamancý?
Sanki gökyüzünden inip gelirdin,
Bu daðlar senin mi de Alamancý?
Aldýlar da seni attýlar dara,
Sandýn ki bu dünya; “sadece para...”
Kapanmýyor kaþýyýp, açtýðýn yara,
Söyle þimdi çare ne Alamancý?
Bir sarý öküzün bir kara gözlün,
Yýllarca bekledi yavuklun, sözlün.
Derdini anlatýr durumun hüznün
Deðdi mi her þeye be Alamancý?
Þimdi istesen de dönemiyorsun,
Çýkmýþsýn bir kere inemiyorsun,
Zeminde gezmeyi denemiyorsun
Hak ettin demek ki e Alamancý?
Sonradan bulup da görenler gibi,
Köylerden þehire girenler gibi,
Yaþayýp gitseydin erenler gibi;
Olmazdýn yabancý ve Alamancý.
Çektiðin çileyi herkes biliyor,
Sayende ülkemin yüzü gülüyor.
Sen kazandýn ama eller bölüyor
Dön artýk malýný ye Alamancý
1997/Merzifon
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.