HELE ŞAŞKIN

Biliyor musun?
Sen bana gerçekleri öðreten son insan gibi göründün
Tütsülemiþ bakýþlarýn kayýp kentlerin varýlmaz yollarýna düþtü
Ýzlerin korkunun titrekliðinde
Hiç koþulsuz gidersin, kapansam da ayaklarýna

Git, ne duruyorsun
Kaysýn ellerimden tek tek hayallerin
Kum saatinde sensizliði, çokta iyi sayarým yýllara
Puslu düþlere alýþtýrýrým gözlerimi
Ölen, öldürenden daha bir rahat eder kim bilir?
Kalýþýn kime fayda?

Duymazsýn sen sesimi elbet
Suskunluðun paslý hecelere asýlmýþ
Çaresizlik tekme tokat girmiþ yürek gücüne
Boþtukta kalan çýðlýðýnsa,
En son yakarýþlarýmda kalýr

Salýver hele feryadýný, düþüncelerinin yokluðuna
Vicdanýn tutar, iki yakasýndan gerçekleri
Beklemeye izin vermez har umutlar
Bu gidiþle ben beni yýkarým


Öyleyse sen de gör
Uçuk, pembe renklerin aðlayýþýný
Her ölü ,her ölü sahibine çok acý verir
Kalan gidene ne sora bilir
Yaþar son kez öldüðü günde varlýðý
Süpürür yürek kapýsýný
Eyvahlar
Eyvah! Nasýlda sevmiþtim seni yâr

Sosyal Medyada Paylaşın: