Umutsuz ev kadýnlarýný izliyorum, hem televizyondan hem de evrenden,
Ýçim kaldýrmýyor bir türlü, güvensizlik uymuyor dünya görüþüme, derken,
Ben de umutsuzluða düþer gibi oldum, derken sesim çatallaþmaya baþladý,
Kýzým sað olsun, iyi ki var, boðazým yumuþasýn diye kalkýp bana çay yaptý...
Gerçi rahatsýzlýðým da ondan bulaþtý gibi, o da okuldan almýþ olmalý, ama,
Ufak ufak terliyorum da, hastalýðým ilerlemiþ olmalý, geldiðim bu noktada,
Ýlaç almak istemiyorum, zaten baþka rahatsýzlýklarým var, onlarýn ilaçlarý,
Bana fazla geliyor, elimden gelse býrakýrým artýk yýllardýr aldýðým ilaçlarý...
Bugün bayramdý ama bana iyi gelmedi, ziyaretim sadece mezarlýða olunca,
Oradan aldýklarýmla bütün gün yorgun düþtüm, yakýn hatýram ölüm olunca,
Umutsuz da olsan umutlu da olsan mutlaka ayný sýkýntýlarla meþgul olacaksýn,
Eðer baþka türlü düþünürsen o da olmaz, iþin içinden asla çýkamayacaksýn...
Umutsuz ev kadýnlarýnýn arasýnda kayýnvalidesi olan da var, o bana uymaz,
Kendim de kayýnvalide olacaðým ama o zamanýn gelmesi az zamanda olmaz,
Cuma akþamý yemeðe çaðýran da var, cumartesi de olabilir, pazar da ama,
Kabul etmek o kadar da kolay gözükmüyor, cuma günü olur dedi sonunda...
En normal olaný dört çocuðu olan bu umutsuz ev kadýnlarýndan ama o da zor,
Bir tanesi bebek daha, onun da büyümesi için çok zaman var, onun iþi zor,
Her hal-u-karda dört çocuðu olaný tercih ediyorum, umutsuzluk olacaksa da,
Hiç olmazsa çocuklar büyüyor, aile içinde mutlu da olunsa mutsuz da olunsa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.