Bir yaðmur damlasý olsaydým,
Bulutlardan dünyayý izlerdim,
Gelmiþ,geçmiþ tüm olaylarýn,
Habercisi olmak ve bulutlara,
Kadar uzanmak çok isterdim.
Bulutlardan arkadaþlarýmla,
En güzel þehre,köye,kasabaya,
Tam ortasýna düþmek beraberce,
Orada kuruyana dek,
Hayatýn tadýný doyasýya çýkarmak,
Adýmýn yaðmur olmasýný isterdim.
Yeni arkadaþlar kurmak,
Belki bana,arkadaþlarýmla,
Yeni oyunlar öðretirlerdi,
Hep beraber þarkýlar söylerdik,
Onlarla güler belki aðlaþýrdýk.
Bugün de hava çok soðuk,
Bizde sevinmiþtik arkadaþlarla,
Diðer arkadaþlarý tanýyacaktýk,
Birden tanýmadýðýmýz damlalar yaðdý,
Biz dikkatle onlarý izliyorduk,
Damlalar hýzla çoðalýyordu,
Aniden bir fýrtýna,korkmuþtuk,
Yaðan damlalarý tanýmadýðýmýzdan,
Hepimiz saða,sola kaçýþtýk,
Onlarýn kar taneleri olduðunu,
Sonradan o çocuklardan öðrendik.
Arkadaþlarýmla insan olmayý düþündük,
Acaba insan olsaydým ne yapardým,
Epey kafa yordum araþtýrdým,
Ýnsan hayatýnýn bizim hayatýmýzdan,
Daha iyi olduðunu anladým.
Yiyip,içtiklerinin güzel olduðunu,
Güldüklerini,eðlendiklerini gördüm.
Artýk güneþ çýkmaya baþladý,
Benim kuruma zamaným geldi,
Bu güzel yerlerden ayrýlacaðým,
Maalesef kuruyup gideceðim,
Çok ama çok üzülüyorum,
Ama insanlar böyle deðiller,
Yaþlanana kadar yaþýyorlar,
Artýk kuruyorum,arkadaþlarým gibi,
Ne güzel,insan olmak varken,
Hayatýmýn sonuna geldim,
Hep buralarý özleyeceðim,
Hey þehir,insanlar sizde beni,
Benim sizi özlediðim gibi özleyin,
Ah keþke insan olsaydým...
Sami ARLAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.