BEN

Ben edebiyat þairi deðilim.
Öyle oturup, edebiyatta kaybolurcasýna,
Kafiyeli, redifli,dizeli þiirler yazamam.
Ben yaþantýmýn þairiyim.
Hayatýmýn içinde kaybolurcasýna seni ararým.
Þöyle bir bakarým doðaya,
Her güzellik sana benzerliðiyle zaten,
Bir kafiye deðil mi.?

Yürürüm bazen yanlýz geceleri,
Attýðým her adým bir harf,
Yürüdüðüm her yol bir dize deðil mi.?
Sabahý beklerim bazen de, güneþin doðmasýný,
Aydýnlattýðý kadar sevgiyi,
Saklandýðý kadar nefreti, ayrýlýðý yazarým.

Her günün ayrý bir tema, görebilene.
Bakmak deðil aslýnda, görebilmektir marifet.
Görebildiðim kadar yazarým
Eðer görmezsem bir gün ,
Duyabildiðim kadar yazarým.

Yürürüm bazen sahilde,
Dalgalarýn seni bana getirdiði kadar yazarým.
Rüzgarý dinlerim bazen de,
Sevgiyi fýsýldadýðý kadar yazarým.
Eðer duyamazsam bir gün.
Aþkýn tadýný alabildiðim kadar yazarým.

Tatlýysa güzel yönleri,
Acýysa, kötü yönlerini yazarým.
Eðer tadamazsam bir gün.
Hissetiðim kadar yazarým.

Uzakta olsa aþký,
Kalbimde yaþattýðým kadar yazarým.
Umutlarým tükense de,
Hayal ettiðim kadar yazarým .
Sevgiyi içimde hissettiðim kadar,
Ama hissedemezsem bir gün,
Ýþte o zaman hiçbir þey yazamam.
Bir kenara çekilip,
Ölümü beklediðim kadar yaþarým.

VATAN BAYRAKTAR


Sosyal Medyada Paylaşın: