MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ŞİİRE VEDA /52 (Final:3)
S / ÂYE

ŞİİRE VEDA /52 (Final:3)



Soner heyacânlýydý konuþmaya baþlarken
Daha çok titriyordu, þâirler alkýþlarken

Ýlk önce Ýskenderʼe, teþekkür etti þâir
Ardýndan da konuþtu bizim þiire dâir

Çok muhterem þâirler ve sevgili edîbler!
Ýslâm beldelerinden gelen ey andelîbler!

Siz gittiniz gideli, gülzârýmda figân var
Þiirin vatanýnda nazârýmda buhrân var

Kalemlerimiz artýk meyve vermeyen fidan
Çiçekleri döküyor, Batýʼdan gelen Hazan

Edebiyat bahçesi bülbülsüz güle döndü
Mavi mürekkepleri balýksýz göle döndü

Þiirin gerçek sihri kalmadý gönüllerde
Zira hakiki aþk yok gül ile bülbüllerde

Þeydâ bülbül þakýyor kemikten kâfesinde
Güller ikrâh buluyor, þehvetli nefesinde

Ýlhâm deryâsý boþtur, inci ile mercândan
Þâirler eli bomboþ dönüyor her limandan

Yazanýn bütün derdi bir kadýn tavlamaktýr
Bazen de köpek gibi, namusa havlamaktýr

Çok muhterem þâirler ve sevgili edîbler!
Tarihe terkedilen, ey kimsesiz garîbler!

Anlatamamýþ derd u gamýnýzý bu kalem
Daðda sada bulmadý içimdeki þu nâlem

Meðer ben saðýrlara, sizleri anlatmýþým
Herkesin kulaðýný boþuna çýnlatmýþým

Huzur ile uyurken þehîd gibi þâirler
Boþa umutlandýrdý onlarý bu þiirler

Sakýn kalkma kabirden! Büyük þâir Fuzûlî
Sus! Konuþma! Koparýr neslin sendeki dili

Umurunda deðilsin hiç kimsenin bunu bil
Bunu anlatmak için kalem ve gözüm sebil

Anlatamadým diye, çok bizârým Âkifim
Bir de sen hüzünlenme;dertten zaten zâifim

Lisanýnýza düþman sakallý softa saðcý
Güzel kelimenize, küfredenlere yaðcý

Halbuki onlar sahip çýkmalýydý lisâna
Sessiz kalmamalýydý, Divânýmý talana

Kýymetli þâirlerim! Sözlerim hakikattir
Þimdi þiirler þeklen, ucube-i hilkattir

Dertleri üzüm yemek deðil baðcýyý dövmek
Kargalara deðil de, þeyda bülbüle sövmek

Uyandýrmak isterken, hepinizi kabirden
Hakikatler fýþkýrdý yattýðýnýz her yerden

,,Þiir öldüˮ diyerek haykýrýyor bu târih
Kabul edemesek de hakitaten bu sarih

Biraz umudum vardý, o da gitti Âkifʼim!
Bu yüzden ne huzurum kaldý ne de bir keyfim

Çok muhterem þâirler ve sevgili edîbler!
Adlarý unutulan ey meçhul muzdarîbler!

Ýþte bu þeb-i þiir dünyada son haþriniz
,,Þiire Vedalarýmˮ size okunan aþriniz


Soner ÇAÐATAY (17:49) 4 Kasým 2011 / Wuppertal / Almanya [ /kalin

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.