Kimdim ki ben Allah aþkýna ? Karanlýðýn emzirdiði aç çocuk Damarlarýmda isyanýn siyah kaný akardý Bu yollardan geçenler acýyarak bakardý Deþilen yaralarým düþüncelerimi yakardý Ben maðrur hürriyete muhtaç çocuk
Devirdiðim tekmelerimle nice gecelerim vardý Zafer uðrunda ölmek bile olsa söylenecek hecelerim vardý bir an geldi,ecel çemberi her yaný sardý Arkana bakma! Ecelinden kaç çocuk Ben deðiþimi arayan muhtaç çocuk!
Kulaklarým isyanýn seslerini arardý Zaferim ruhumdaki isyancýlarý tarardý Bir ufak kurtuluþ ne de iþe yarardý Ben :Bir zindan köþesinde unutulan Sabýkalý kapkaç çocuk Kaç çocuk! kaderinden kaç çocuk! Ben: Seni anlayan sokaktaki aç çocuk. Daha bizim gibi ölmeden unutulan kaç çocuk.. Bizim Allahtan baþka dostumuz yok Ben :SONSUZ ZAFERE muhtaç çocuk...
AZÝZ YRR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şehrin Azizi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.