Etrafa baktým kimse yok, kimi aç kimisi tok Sayýsal kalabalýk var, yoklarý oynayan çok Tüm sokaklar kaynýyor, bana göre kimse yok Yok kardeþim, yok iþte; aralarýnda aþk yok.
Herkes baþrolde deðil, figuran rol peþinde Yönetmen býrakmýþ, bütün iþ ruh eþinde Aþk meþk olmuþ tüm hayat, haz yuvarlak meþinde Parayý veren kadý, hak verir on beþinde.
Bak cenaze geçiyor, ölüm adam seçiyor Çok seviyorum dersin, senle dalga geçiyor Doluya vur çalkala, yâr kendinden geçiyor Kullanmak serbest olmuþ; zaman böyle geçiyor.
Laf lafý açar durur, avcý kalbinden vurur Saplanan ok zehirli, yarasý hemen kurur Ýçten içe yanarsýn, yara içerde durur Aþk böyle! durur durur, seni kalbinden vurur. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.