Kaldým gurbet ellerde, kimse bilmez halimi.
Görmek istersen beni ,kalbimi ortadan yar.
Haberin yok bir þeyden, sormazsýn ahvalimi.
Ezgilerle içlenip, mýzrabýnla tozma yar.
Bitimsiz sevdalarý, hayalimde yaþattým.
Sevginin renklerini, tuvalime kuþattým.
Mazlumlarý korudum ,zalimlere taþ attým.
Bunlarý düþünerek ,hayatýndan bezme yar.
Maskeleri kaldýrýp,bakmýyorlar özüne.
Yalanlarý söylüyor, çekinmeden yüzüne.
Ýnince dert bitecek,yokuþlarýn düzüne
Akýtma gözyaþýný,boncuk gibi dizme yar.
Hýrçýn esen rüzgarlar, bütün gülleri vurdu.
Seninkini kurtardým, gülþenimde taht kurdu.
Düþünürken vuslatý, sanki saatler durdu.
Hiç kýyamam ben sana,gam selinde yüzme yar.
Saklý durur gönlümde, aþklarýn en güzeli.
Senin için yazmýþtým,duygu yüklü gazeli.
Leyla ile Mecnun da, sevdalýdýr ezeli.
Gizli tutma aþkýný,derunumda gezme yar.
Razý oldum kadere,artýk gücüm yetmiyor,
Kopardýðým takvimin, yapraklarý bitmiyor.
Hayalin gölge gibi ,yanýmdan hiç gitmiyor.
Sitem etme uzaktan, nolur beni üzme yar.
Ülkü Ahýska 3.Kasým.2011 ]