BULAMADIM

Efkar bastý daðttým ben kendimi,
Beni anlayacak kul bulamadým.
Yýkamadým tuzaðýmý fendimi,
Evime serecek çul bulamadým.

Namertten zalimden medet beklerim,
Yardým eder gücüne güç eklerim,
Karþýlýksýz çýktý bütün çeklerim,
Parayý kaybettim pul bulamadým.

Baþýmýza hep kötüler geldiler,
Zararý ziyaný bizden bildiler,
Çile çektik halimize güldüler,
Tutup sarýlmaya dal bulamadým.

Hazana ermeden güllerim soldu,
Aðlamaktan gözüm yaþ ile doldu,
Kurudu peteðim mum gibi oldu,
Gönül kovanýma bal bulamadým.

Haldan anlamýyor aðalar beyler,
Ýþler týkýrýnda içilir meyler,
Þehire taþýndý kapandý köyler,
Sýlama gitmeye yol bulamadým.

Kendi vatanýmda garip düþmüþüm,
Bir sevda yüzünden daðlar aþmýþým,
Rehber bulamayýp yoldan þaþmýþým,
Karþýya geçmeye sal bulamadým.

KARACA Yakup’um söylemez yalan,
Varmýdýr dünyada sevdiðin alan,
Aþký ile yakýp sevdaya salan,
Canan’a verecek gül bulamadým.

Yakup KARACA.01.11.2011.
Sosyal Medyada Paylaşın: