tanrıdan torpilli kullardan nefret etmekteyim sevdiğim

sen hiç okyanusta sürüklenen hüzün yelkenlime reis olmadýn.

senden ben gibi olmaný
her an beni düþünmeni arzulama aptalýðýný yaþarken
dümeni mutluluða kýrmaný bekleme gafletine kapýldým
dönüþü olmayan bir yolculuða rezerve yapýyorum
dilinden anlamadýðým bir müzik çalar
cahit sýtký nasýl otuz beþ yaþa yolun yarýsý dersin
ben yolun sonundayým
yaþatmaz beni yaþama tutunma sebebim
ve tanrýdan torpilli kullardan nefret etmekteyim
ölesiye

ey rotamý þaþýrtan,
mutluluk hududunda yüreðimde patlayan serseri mayýn,
ey aklýmý gasp eden aþk
seni okyanus dibine gömeceðim
benle alabora olup batacaksýn
ben balýklara yem olacagým
sen se cakallara
ýzdýrap çekmez cakallar aþký yaþarken
aþk yüreðini degil midesini doldurmak içindir

sen yüreðimi dolduramadýn ya
artýk yolculuk zamanýdýr açýlsýn yelkenler
yaksa da edebi ateþler
yola çýkma zamanýdýr

üzülme bir yelkenli batsada bir kaç balýk fark eder
ürkek bakýþlar içinde,

çakallar aþkýný yem etsede yüreðine
sen reis olmadýðýn yelkenlimde
yüreðimde
en degerli hazine olarak
kalacaksýn ezelden ebede
yaþama tutunma sebebim ,sevdiðim üzülme,
ben giderken cehenneme
seni býrakacagým cennette
sana elveda demiyorum
bir çakala yem olma diyorum




Sosyal Medyada Paylaşın: