Güneþ henüz doðmamýþtý
Sabah rüzgârý uzak kaz daðlarýndan
Gül yüzümün mis kokularýný
Bahar kokularýný getiriyordu
Daha insan ayaðýnýn basmadýðý
ÝDA daðlarýnýn uçsuz bucaksýz
Uçurumlarýn baþladýðý o su seslerinin
Gül yüzümün sesini getiriyordu
En dip yüksek tepede kartal yuvasýnda
Ayaklarý altýnda uzanan ÝDA
Karanlýk denizin hýþmýnda vadiyi seyrediyor
Ama gül yüzlüm biliyorum beni gözetliyordu
Sanki dipsiz bir kuyuda sanýrsýnýz onu
Çam aðaçlarýnýn baþladýðý yere kadar
Sarp kayalýk içinden geçilmez orman
Buralarýn hâkimi sanki benim gül yüzlüm.
Güneþin yeni aðaran tan yerini
Keskin kararlý gözleriyle süzülüyordu
Vadiyi ÝDA’yý titreten o gözyaþlarýnýn sesleri
Ve seni çok seviyorum çok tosunum mýrýldamasý
Akþamdan kalmýþ tavþanlar, keklikler
Kelebekler bir sürü onu seyreden kuþlar
Gül yüzlümün sevgi dolu gözlerle bakýþý
Biliyorum beni istiyor yanýna çaðýrýyor du
Ama biliyordu ki o ben imkânsýzdýk…
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.