Sarkýyor iþte yine umutlaraým korkaklýðýna Sýðýnýyor tüm güvencem Bugününü tanýmadýðým Yarýnýný bilmediðim bir boþlukta yitiriyorum geçmiþimi Bir nebze olsun tat vermezken dudaðýna her dokunuþum Savrulur gibi sonbahar rüzgarýnda Kaç yemindir parmaklarýma yazdýðým Bu kaçýncý kaçýþým yüzleþmekten hayatla Bu kaçýncý küfrünü beslediðim doruklarýnda Düzene girmeyen, düzgün, düzmece intihar bakýþlarýnda Bu kaybediþim resmi kimliðimi Ve kaderim bu kadar lanetli bir uçurum iþte Düþüyorum....................... Beni nefesinle tut; Tanýðý olmayan, tanýnmayan KÝMLÝÐÝNLE...
( ÝBRAHÝM YALÇIN )
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALÇINİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.