RUHUMUN MAZİDEKİ ARKADAŞLARI

Ruhum mazide þairlere,ozanlara arkadaþ olsaydý.
Onlarla hemdem olup onlarla dolaþsaydý.
Verselerdi beni saz olarak Karacaoðlan’ ýn eline
Týnýlasaydým pýnar baþýndaki
Türkmen,avþar,yörük güzeline.
Yeþil baþlý gövel ördek olsaydým,
Uçup gitseydim göle doðru
Eðricesin tel tel edip
Döküp gitseydim yâre doðru.
Sonra karlý daðlar aþýp
Bulsaydým Erzurumlu Emrah’ ý,
Görseydim Cennet sarayýndan bakan güzeli,
Selamlasaydým bahçedeki gülleri,

Tutunsaydým gülün dalýndali bülbüle,
Göç etseydim Dadaloðlu’nun Avþar iline,
Bir mýzrap da ben vursaydým sazýnýn teline.
Ayvaz olup koþtursaydým Köroðlu’nun kýr atýný,
Yaslanýp daðlara yerle bir etseydik zalim Bolu beyinin tahtýný.
Tüfek icat olmasaydý da güldürseydim Köroðlu’ nun bahtýný.

Vatan þairi Namýk Kemal’ in
Kapatýldýðý zindanda bülbül gibi ötseydim.
Hürriyete kanat çýrpýp
Tevfik Fikret’ le Millet Þarkýsý’ ný söyleseydim.
Olsaydým Âkif’ in, Çanakkale’ de
Bu topraklar için topraða düþmüþ askeri.
Ýstiklal Savaþý’ nda Atatürk’ ün neferi,
Ve sonunda Türk’ ün Büyük Zafer’ i.

Necip Fazýl’ la Sakarya’ da
Su misali kývrým kývrým aksaydým.
Sel olup yapayalnýz dolaþtýðý
Kaldýrýmlarý yýksaydým.
Kardeþim Tuna’ yla bir olup
Balkanlar’ da Yahya Kemal’ e seslenseydim,
Vardar Ovasý’ ýnda at koþturup
Bin atlý akýnlarda çocuklar gibi coþup
Bin atlý dev gibi bir orduyu yenseydim.
Geçseydim sonra Karadeniz’ den Boðaz’ ý.
Kucaklasaydým hasretle Marmara’ yý.
Týrmansaydým aziz Ýstanbul’ un yedi tepesine.
Baksaydým doyasýya her köþesine.
Ve bir bayram sabahý Süleymaniye’ de
Kýlsaydým bayram namazýný omuz omuza Yahya Kemal’le.

Namazdan çýkýnca güvercin dolu avluda
Otursaydým þadýrvanýn baþýnda.
Bir de baksaydým Orhan Veli yanýbaþýmda.
Beraber dinleseydik Ýstanbul’ u gözlerimiz kapalý
Sucularýn hiç dinmeyen çýngýraklarýný,
Bir kadýnýmn suya deyen ayaklarýný,
Güzelim bahar rüzgarýnda ter kokularý,
Ýstanbul’ u dinleseydik gözlerimiz kapalý.

Bu merdivenlerden Ahmet Haþim gibi aðýr aðýr çýksaydým,
Ve bir zaman aðlayarak semaya baksaydým.
Semada bulut olup Sivas’ a doðru yol alsaydým.
Yaðmur olup Veysel’ in Kara Topraðýna yaðsaydým.
Uzun ince bir yola koyulup
Ne halde olduðumu bilmeden
Gece gündüz gitseydim.
Yorulduðum yerde soluklanýp
Faruk Nafiz’ in Çoban Çeþmesi’nden içseydim.
Sonra Araplý Beli’ ni geçip
Konaklasaydým bir handa.
Maraþlý Þeyhoðlu gibi
Bir dörtlük de ben yazsaydým han duvarlarýna.

Düþseydim Kemalettin Kamu ile Anadolu yollarýna,
Gönlümü yayla yapsaydým Bingöl Çobanlarý’ na.
Yaþasaydým Tanpýnar’ la Bursa’ da Zaman’ ý,
Duysaydým bir musiki gibi çinilere sinmiþ Kurân’ ý.
Baðlansaydým Aða Camii’ inde Nâzým’ la
Dertli bir çocuk gibi îmanýma,
Ansaydým Allah’ ýmýn ismini daha çok
Deyseydi canýma.

Bedri Rahmi Eyüpoðlu’ nun
Fýrça olsaydým resim yapan elinde.
’Ne zaman bir köy türküsü duysam,þairliðimden utanýrým.’
Dediði köy türküsü olsaydým dilinde,
Menleketi olsaydým boylu boyunca yüreðinde.
Ömer Bedrettin Uþaklý ile
Bir gün nehirler gibi çaðlayarak
Aksaydým derinden derine.
Baksaydým elma bahçelerinden,fýndýk bahçelerinden
Masmavi denize.

Ey yurdumun þairleri,ozanlarý!
Selam olsun hepinize.
Geçseydi bütün ömrüm sizinle
Yine de doyamazdým hiçbirinize.

server KARA


Sosyal Medyada Paylaşın: